تقویت تاب آوری کودکان

کودکان در محیطی سیال و سرشار از فراز و فرود زندگی و رشد میکنند از این رو شایسته است والدین و مربیان عزیز با طرحی کلی از روشهای توسعه تاب آوری آشنا باشند
اجازه دهیم فرزندانمان تلاش و حد بهینه استقلال را حتی اگر ( اندکی) سخت به نظر می آید تجربه کنند.
شوخی و خلاقیت را همراه همیشگی بدانید این بخودی خود هیجان و نگرش مثبت را زنده نگه میدارد.
بیاموزیم روابط ما مساله اصلی و از هر چیزی مهمتر است.
خدمت و کمک به دیگران و استفاده مشترک از اسباب بازی ها و تقسیم خوراکی ها را بین بچه ها تمرین دهیم
چه در صف اتوبوس و چه در صف مدرسه و رستوران ، صبوری کردن را تمرین داده و بیاموزیم .
هر از گاهی از ارائه و دادن چیزهای بسیار معمولی مثل لباس ، غذا ، آب و یا اسباب بازی های بسیار متداول که معمولا بچه ها از آن برخوردار هستند خودداری کنید در این معنا که همیشه همه چیزرا در همه حال برای بچه ها فراهم و ارائه نکنیم .
بخشیدن لوازم التحریر و لباس های نو یا مستعمل را با بچه ها تمرین کنیم ایشان را با فعالیتهای خیریه آشنایی عملی بدهید (رویکرد عشق و خدمت به دیگران باشد نه جلب تایید و تصویب)
هر از گاهی از فرزندان ، مددجویان ودانش آموزان و مراجعین خود در حد وسع و توان شان کمک بخواهید که ایشان طعم شیرین کمک به دیگران را بچشند.
ایشان را با مفهوم( گر صبر کنی ز غوره حلوا سازی یا زهری که مرا نکشد مرا قویتر میسازد) آشنایی دهید شرایطی فراهم کنیم که بچه ها با مفهوم مبارزه با سختی و چالش های زندگی آشنا شوند.
اگر بچه ها خواسته ای دارند اجازه دهید برای بدست آوردنش سعی کنند و تهور وتلاش کردن را بیاموزند.
مراقبت و نظافت لباس و وسایل شخصی را به خود ایشان واگذار نمایید.
موفقیتهای تحصیلی ، ورزشی و سایر موفقیت های مدرسه ای ، خانوادگی و اجتماعی کودکان را یاد آوری نمایید هر چند مدت زمانی از آن گذشته باشد.
مرتب کردن تختخواب ، نظافت شخصی و مسواک زدن و .. مسئوولیتهای شخصی به حساب می آید مورد مطالبه توجه و تمرین قرار دهید .
هر داشته وخواسته را با شکرگزاری و دعا عجین نماییم .
پوشش و لباس متناسب با فصل و موقعیت را تمرین دهیم (تطابق و سازگاری)
اجازه و فرصت بسازیم بچه ها آشفتگی ها و چالش ها را درک وتجربه کنند و بیاموزند که رنگین کمان های زیبا بعد از طوفان خواهد رسید.
فرصت تجربه و تمرین بسازیم که میتوان ازگرفتاریها و مشکلات با کمک یکدیگر به سهولت عبور کرد.
برای بچه ها در موقعیت های سخت فرصت جلب حمایت و مشارکت دیگران را فراهم آوریم .
دربرابر اصرار و پافشاری ایشان برای حل مشکلات غیر حیاتی (اندکی ) مقاومت کنیم فرصتی بسازیم تا کودکان صبوری ومطالبه را بیاموزند.
بیاموزیم هنگامی بزرگان صحبت میکنند تقدم وتاخر در گفتگو را رعایت کنندومتناسب با سن وجایگاه خود صحبت کنند.
به بچه ها فرصت دهیم با وسایل وخوراکی های کودکانه خود میهمانی های کوچک و سخاوتمندانه بر پا کنند. هر از گاهی غذاهای جدید ، وسایل جدید ، زبانهای جدید و همبازیهای جدید فراهم آوریم .

نویسنده:دکتر محمدرضا مقدسی(مدیر وموسس خانه تاب آوری)