نقش حمایت والدین در توانایی و تاب آوری فرزندان

حمایت والدین در توانایی و تاب آوری فرزندان چه نقشی دارد ؟ سارینا سعادتی برای باشگاه تاب آوری میگنا در یادداشتی اختصاصی در پاسخ به این سوال که تاب آوری چیست نوشه است : تاب آوری یعنی زمانی که مشکلات و چالش هایی در زندگی فرد به وجود می آید بتواند مثبت اندیش باشد و رو به جلو حرکت کند حتی زمانی که اوضاع بد است.
همه کودکان و نوجوانان میتوانند با یادگیری در خودشان تاب آوری به وجود بیاورند 🙁 با احترام و شفقت به خود. کسب مهارت های اجتماعی. ایجاد عادات مثبت اندیشی و کسب مهارت برای انجام کارها).
حمایت والدین هم میتواند نقشی کلیدی در تاب آوری کودکان و نوجوانان داشته باشد .

چرا نوجوانان و جوانان به تاب آوری نیاز دارند؟
همه نوجوانان و جوانان با چالش‌های روزمره مانند مشاجره با دوستان، نتایج ناامیدکننده آزمون یا شکست‌های ورزشی روبرو هستند. فرزند شما برای برگشتن و یادگیری از این چالش ها به انعطاف پذیری نیاز دارد.
برخی از جوانان با چالش های جدی تری مانند فروپاشی خانواده، بیماری یا مرگ خانواده، یا قلدری مواجه هستند و برخی به دلیل ناتوانی ( ذهنی و جسمی). مشکلات یادگیری ( خواندن نوشتن و حساب کردن). مسائل مربوط به سلامت روان ( جسمانی و روانی و اجتماعی). شرایط سلامت مزمن ( سوء تغذیه. عدم تحرک و مصرف سیگار) و غیره چالش های بیشتری نسبت به دیگران دارند. تاب آوری به آنها در مقابله با این چالش ها کمک خواهد کرد.

نگرش های شخصی برای تاب آوری
رفتارهای محترمانه والدین با فرزندان باعث رشد احترام به خود در آنها میشود. اگر فرزند شما به خود احترام می گذارد، کودک شما معتقد است که او مهم است و باید دیگران با او محترمانه رفتار کنند.همچنین احتمال دارد فرزند شما با اجتناب از رفتارها و موقعیت های مخاطره آمیز از خود محافظت کند. احساس قوی احترام به خود همچنین به فرزند شما کمک می کند تا کمتر در برابر قلدرها و قلدری آسیب پذیر باشد.
شفقت به خود یعنی مهربانی با خود حتی زمانی که همه چیز آنطور که انتظار دارید پیش نمی رود. این برای تاب آوری مهم است زیرا به نوجوانان کمک می کند تا با شکست ها، اشتباهات، و دیگر مواقع سخت برخورد مثبت تری داشته باشند. به عنوان مثال، اگر فرزند شما برای یک تیم ورزشی انتخاب نشود، ممکن است احساس ناامیدی کند. اما با دلسوزی نسبت به خود، ممکن است فرزند شما بتواند به خود بگوید: «اشکالی ندارد، من تمام تلاشم را کرده‌ام» یا «به تمرین ادامه می‌دهم و دوباره تلاش می‌کنم. »
همدلی، احترام به دیگران، مهربانی، انصاف، صداقت و همکاری نیز با توانایی و تاب آوری کودکان  مرتبط است. این شامل مراقبت و توجه به افرادی است که نیاز به حمایت دارند، تفاوت های افراد را بپذیرید، دوستانه رفتار کنید، با دیگران بدرفتاری یا قلدری نکنید، و مسئولیت اعمال خود را بپذیرید.
اگر فرزند شما این نگرش ها و رفتارها را نسبت به دیگران نشان دهد، به احتمال زیاد در ازای آن پاسخ مثبت دریافت می کند. این به کودک شما کمک می کند تا احساس خوبی نسبت به خودش داشته باشد.

کسب مهارت های اجتماعی برای تاب آوری
مهارت های اجتماعی یکی دیگر از اجزای سازنده مهم تاب آوری است. آنها شامل مهارت‌هایی برای دوست‌یابی و حفظ دوستان، حل تعارض و کار خوب در تیم‌ها یا گروه‌ها هستند.
وقتی فرزند شما در مدرسه روابط خوبی دارد و در گروه‌های اجتماعی، تیم‌های ورزشی یا فعالیت‌های هنری شرکت می‌کند، شانس بیشتری برای ایجاد ارتباطات و احساس تعلق دارد.
این ارتباطات اجتماعی همچنین به این معنی است که وقتی فرزند شما می‌خواهد در مورد چیزهایی صحبت کند که او را نگران  یا ناراحت می‌کند، احتمالاً افراد بیشتری  برای هم صحبتی خواهد داشت.

            ایجاد عادات مثبت اندیشی برای تاب آوری
والدین با کمک در تمرین عادات مثبت اندیشی میتوانند انعطاف پذیری در کودکان خود را تقویت کنند.
در اینجا چند ایده وجود دارد
وقتی فرزندتان ناراحت است،با تمرکز بر واقعیت‌ها به او کمک کنید تا دید بازتری نسبت به مشکلات داشته باشد دارد. برای مثال، می‌توانید به آرامی بپرسید: «می‌دانم که حتماً احساس ناامیدی می‌کنید، اما آیا این واقعاً به اندازه‌ای که فکر می‌کنید اهمیت دارد؟ در مقیاس ۱-۱۰، واقعا چقدر بد است؟
همچنین می توانید به فرزندتان کمک کنید تا بفهمد که یک اتفاق بد در بخشی از زندگی او به این معنا نیست که همه چیز بد است. به عنوان مثال، اگر فرزند شما در امتحان  نتیجه ضعیفی گرفت، می‌توانید به این نکته اشاره کنید که او را از انجام ورزش آخر هفته یا بیرون رفتن با دوستانش باز نمی‌دارد.
کار کردن با فرزندتان بر روی راهبردهای حل مسئله می تواند به کودک شما کمک کند تا احساس کند که قدرت رویارویی با موقعیت های دشوار و پشت سر گذاشتن زمان های چالش برانگیز را دارد.
همچنین برای فرزندتان مهم است که بعد از احساسات دشواری مانند اضطراب، ترس و عصبانیت احساس کند، صحبت کند و آرام شود. کار کردن بر روی احساسات دشوار به کودک شما کمک می کند تا بفهمد که این احساسات برای همیشه دوام نمی آورند.
و برای فرزندتان خوب است که راه حل های ساده‌ای برای تبدیل حالات بد به حالت‌های بهتر داشته باشد. در اینجا چند ایده وجود دارد:
کارهایی را انجام دهید که از آن لذت می برید یا به شما کمک می کند آرام شوید، مانند  خواندن یک کتاب خوب یا تماشای فیلم خنده دار ، وقت خود را با دوستان بگذرانید یا از افراد حمایت کنید.
کاری مهربانانه برای شخص دیگری انجام دهید ، فعالیت بدنی مانند ورزش کردن یا پیاده روی شدید انجام دهید.
کسب مهارت برای انجام کارها
احساس اعتماد به نفس، توانایی و آمادگی برای انجام کارها بخش بزرگی از انعطاف پذیری است. مهارت های مهم در این زمینه عبارتند از: هدف گذاری، برنامه ریزی، منظم بودن و خود انضباط بودن، آمادگی برای کار سخت و مدبر بودن.
با استفاده از این مهارت ها نقاط قوت بچه ها را با کمک خودشان شناسایی کنید سپس می توانید فرزندتان را تشویق کنید تا اهدافی را تعیین کند که نقاط قوت او را عملی کند و به او کمک کند تا روی آنچه در آن مهارت دارد تمرکز کند.
به عنوان مثال، اگر فرزند شما در آواز خواندن یا موسیقی مهارت دارد، می توانید به او پیشنهاد دهید که به گروه موسیقییا سرود مدرسه بپیوندد یا حتی گروه خود را راه اندازی کند. اگر فرزند شما با بچه های خردسال خوب است، می توانید به آنها پیشنهاد دهید که به کارهای پرستاری از کودک یا مربیگری ورزش های نوجوانان بپردازند.
حمایت از فرزندتان برای پذیرفتن مسئولیت‌های جدید یا اضافی، راه بسیار خوبی برای ایجاد اعتماد به نفس و احساس فرزندتان نسبت به کاری است که می‌تواند انجام دهد. به عنوان مثال ممکن است نقش رهبری در مدرسه یا یک شغل پاره وقت با افزایش سن باشد.