تاب آوری آب به معنای توانایی سیستم های زیست بوم شناختی نسبت به آب و هوا در راستای بهبود و سازگاری پس از بروز شرایط دشوار اقلیمی و منعطف ماندن نسبت به آینده نامشخص سیستم آبی است.
دو عامل اصلی و موثر بر کاهش کیفیت و کمیت در سیستم های آبی طی سال های پیش رو می تواند تغییرات اقلیمی و افزایش بی رویه جمعیت باشد.
تحت شرایط معمول عملکردی، یک سیستم در حد ظرفیت خود عمل می کند.
هنگامی که سیستم تحت فشاروتنش باشد، سطح خروجی بالقوه آن (مانند کمیت و کیفیت) کاهش می یابد و با افزایش تنش ها، ممکن است عملکرد سیستم به طور کامل متوقف شود.
در نتیجه سیستم تامین آب از نظرکمی وکیفی پاسخگوی الگوی مصرف نخواهد بود.
با این حال، هنگام طراحی سیستم تامین آب، ممکن است نتواند عوامل ایمنی را برای مقابله با همه فشارهای نامطلوب احتمالی، به ویژه تأثیرات تغییرات آب و هوایی به دلیل عدم قطعیت درپیش بینی تأثیرات تغییرات اقلیمی، درنظر گرفت.
به همین دلیل است که مفهوم تاب آوری مطرح می شود. تاب آوری یکی از ویژگی های سیستم است که توانایی آن را برای تطابق، واکنش و ادامه عملکرد پس از هر شوک خارجی توصیف می کند
تاب آوری اجتماعی ماحصل شبکه بهم پیوسته سیستم هایی است که مستقیماً بر جامعه بشری در سطح اجتماعات مردمی تأثیر می گذارند، از جمله محیط های اقتصادی-اجتماعی و زیست محیطی و یا تاب آوری آب باشند
سلامتی ، توانایی و تاب آوری د رخلاء رخ نمیدهد در هم پیوستگی ، وابستگی و هم آیندی تمامی رویدادهای طبیعی و اجتماعی در تاب آوری موضوعیت دارد .
اهمیت این موضوع دربرابر تهدیدات زیست محیطی ، تجدیدپذیری و ترمیم پذیری منابع آب ؛ چگونگی تاثیر و تعامل انسان با اقلیم و محل زندگی خویش هم به لحاظ شهرسازی و معماری هم به لحاظ منظر و … به یقین از مباحث مطروحه در تاب آوری زیست محیطی و روانشناسی محیط و یا مباحث مرتبط با منایع آب است.
نویسنده: سارا هیات
- ۲۳شهریور
- ۱۹شهریور
- ۸شهریور
- ۳شهریور
- ۳شهریور
- ۳شهریور
- ۳شهریور